Wenancjusz Wincenty Kuśmierz ps. “Gołąbek”

Urodził się 04 lutego1923 roku w Poniec pow. Gostyń woj. Poznań. Syn Wincentego i Apolonii. W latach 1927 – 1935 przebywał z rodziną w Calonne – Riconart we Francji na emigracji. Od września 1937 roku na stałe zamieszkały Wąchock – Wygoda. Ukończył szkołę zawodową w 1938 r. jako tokarz. Wstąpił do Związku Harcerstwa Polskiego. Ukończył kurs przysposobienia wojskowego. Pracował w Zakładach Zbrojeniowych w Starachowicach. We wrześniu 1939 r. bierze udział w Obronie Cywilnej miasta Starachowice w grupie harcerzy starszych.

W październiku 1939 r. wstępuje do tajnej organizacji Służba Zwycięstwu Polski, a w 1940 roku do Związku Walki Zbrojnej. W okresie hitlerowskiej okupacji pracował, jako tokarz w wydziale mechanicznym Zakładów Herman Geőring Werke w Starachowicach. Słuchacz tajnego nauczania w grupie Marii Czernikiewicz w zakresie Gimnazjum Ogólnokształcącego.

Od 1942 roku jest członkiem organizacji Armii Krajowej, ukończył kurs tajnej podchorążówki, został awansowany do stopnia kaprala. W lutym 1943 r. zorganizował drużynę łączności, której był dowódcą w podobwodzie „Wola” Starachowice. Drużyna, jako II wchodziła w skład plutonu łączności w obwodzie „Baszta”. W okresie tym był łącznikiem Podobwodu – Obwodu, a oddziałem partyzanckim „Ponurego” Jana Piwnika na Wykusie.

W 1944 roku w sierpniu ze swoją drużyną łączności i plutonem zostaje zmobilizowany do 6 kompanii podobwodu „Dolina” – /Iłża/ dowodzonej przez por „Judyma” Mariana Wujkiewicza, z którą maszerował na odsiecz walczącej Warszawy w Akcji „Burza”. Po dojściu na koncentrację w lasach przysuskich pluton łączności w tym drużyna Wenancjusza Kuśmierza ps. „Gołąbek” została podporządkowana II batalionowi „Szarego” Antoniego Hedy 3 pp.leg. którym dowodził kpt. „Świstek” St. Poreda. W październiku 1944 drużyna „Gołąbka” została urlopowana na okres zimy. Po wkroczeniu do Starachowic wojsk sowieckich w styczniu 1945 roku Wenancjusz Kuśmierz zaczął dalszą naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Starachowicach. Jako doświadczonego harcerza z okresu z przed 1939 r. wybrano go na komendanta hufca ZHP Starachowice. Po ukończeniu Liceum, rozpoczął studia na Wydziale Rolnym w Poznaniu, które ukończył otrzymując dyplom inżyniera rolnika. Należy dodać, że w czasie uczęszczania do liceum w Starachowicach należał do tajnej organizacji Wolność i Niezawisłość / 1945 – 1946 / brał udział między innymi w rozbiciu więzienia 5/6 sierpnia 1945 UB w Kielcach.

Po ukończeniu studiów pracę otrzymał w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Starachowicach w rolnictwie, zgodnie ze swoim wykształceniem. Również powrócił do harcerstwa. Zajął się drużyną żeglarską gdyż turystyka i żeglarstwo to było jego hobby. Zginął w wypadku samochodowym 4 kwietnia 1963 r. w Lipsku pow. Starachowice. pochowany na cmentarzu w Wąchocku.

Został odznaczony Krzyżem za zasługi dla ZHP z rozetą mieczami, oraz Krzyżem Armii Krajowej i Medalem Wojska Polskiego.